Istorijat tuš kabina

Kroz vekove, ritual kupanja je bio neizostavan deo ljudskog života, oblikujući se pod uticajem različitih kultura i epoha. Dok je moderna tuš kabina danas sastavni deo većine domova, put koji je doveo do njenog nastanka i razvoja je bogat interesantnim istorijskim detaljima. Praksa kupanja nije oduvek bila isključivo vezana za higijenu kao takvu, već za spiritualno očuvanje tela i duha.

Polivanje vodom u religioznim ritualnima simbolisalo je čišćenje duše i spiranje grehova, a sam čin kupanja postupak ponovnog rađanja, što direktno korespondira sa danas poznatim činom krštenja u hišćanstvu. Sam početak tuširanja u kontekstu higijene počinje ispod vodopada i vodi do prvog modernog tuša koji je patentirao Vilijam Fetam 1767. godine. Od tog trenutka sistem tuširanja se unapređivao kako se civilizacija usavršavala.

Poreklo tuš kabina

Praksa kupanja stara je praktično koliko i sama civilizacija, a počeci rituala tuširanja datiraju još od antičkih civilizacija. Stari Grci i Egipćani, a kasnije i Rimljani, razvili su kompleksne sisteme javnih kupatila koji su uključivali prostorije za tuširanje. Ovi tuševi su često bili velike strukture s više otvorenih ili poluotvorenih prostora za tuširanje, gde su ljudi mogli da se okupaju zajedno. Koncept tuširanja je bio povezan s higijenom, ali i sa društvenim i kulturnim aspektima, poput rituala čišćenja pred verske ceremonije ili sportska takmičenja.

Tursko kupatilo

Popularnost turskih kupatila na našem području kao posledica viševekovne potčinjenosti Otomanskom carstvu rezultirala je rasprostranjenim hamamima po Balkanu. Ova tradicija razvila se uz rimsku i grčku, a kasnije je usvojena i prilagođena otomanskoj kulturi. Turska kupatila su postala neizostavan deo svakodnevnog života u Turskoj, predstavljajući mesto za higijenu, relaksaciju i društvenu interakciju. Tradicionalna turska kupatila obično su građena od kamena ili mermera, sa centralnim prostorom za kupanje koji je obično okružen mermernim stubovima i lukovima. Ovi prostori često imaju kupatila na turski način, poznata kao kurna, gde se koristi topla voda i sapun za pranje tela. Poznata su po opuštajućoj atmosferi i terapeutskim svojstvima. Pored tretmana tela, često se u celokupni doživljaj uključuju turski čajevi sa društvenim interakcijama, što zapravo čini centralni događaj za socijalizaciju. 

Prve tuš kabine

Rani oblici tuš kabina su se pojavili u srednjem veku, iako su bili znatno jednostavniji u poređenju s modernim varijantama. U to vreme, tuševi su obično bili jednostavne drvene konstrukcije s kantama ili posudama za vodu koje bi se izlivale preko tela. Ove primitivne tuš kabine su bile često sastavni deo zamkova ili velikih kuća plemstva. Međutim, njihova upotreba je bila ograničena, a često su rezervisane samo za elitne slojeve društva.

Prvi poznati mehanički tuš, kojim upravlja ručna pumpa, patentirao je Vilijam Fitam u Engleskoj 1767. godine. Njegova naprava za tuširanje koristila je pumpu kako bi vodu pritiskala u posudu iznad glave korisnika, a zatim bi se povukao lanac koji oslobađa vodu iz posude koja je ličila na današnju verziju lavaboa. Iako je sistem izostavio rad sluge oko punjenja i izlivanja kanti vode, tuševi nisu uspeli da privuku pažnju imućnih porodica jer nije bio dostupan način za dovođenje tople vode kroz sistem. Takođe, ovaj koncept je imao i ekološku svrhu, reciklirao je prljavu vodu tokom svakog ciklusa. 

Usavršavanje kroz vekove

Tokom renesanse i kasnijih perioda, tuš kabine su se razvijale kako bi zadovoljile sve sofisticiranije potrebe korisnika. U 19. veku, sa razvojem vodovodnih sistema, tuševi su postajali sve češći u domaćinstvima. Na engleskom dvoru se 1810. godine pojavio inovativan dizajn za sistem tuširanja na kom su se kasnije bazirala usavršavanja. Originalni dizajn bio je visok preko 3m i napravljen je od metalnih cevi koje su se farbale u boju bambusa. Lavabo okačen iznad cevi dovodi vodu u neku preteču tuš ruže, odnosno mlaznice. Iskorišćena voda pumpana je nazad  kroz cevi u lavabo kako bi se cirklus ponovio. Originalni prototip je stalno unapređivan u narednim decenijama sve dok nije počeo da se približava današnjim verzijama. Modeli sa ručnom pumpom postali su moderni u jednom trenutku, kao i upotreba podesivih prskalica za različite protoke vode.

Inovacija u vidu unutrašnjeg protoka vode oko 1850. godine omogućila je da se samostojeći tuševi povežu sa izvorom tekuće vode, obezbeđujući obnovljivi tok vode. Moderni tuševi postavljeni su u kasarnama francuske vojske sedamdesetih godina 19. veka iz higijenskih razloga, a ideju je sproveo u delo Fransoa Meri Delabosta, francuski lekar i pronalazač. Takođe, Delabosta je zamenio pojedinačna kupatila obaveznim zajedničkim tuševima u zatvoru Bon Nouvele, tvrdeći da su ekonomičniji i higijenskiji. Vodu je zagrevala parna mašina i za manje od 5 minuta do 8 zatvorenika je moglo istovremeno da se okupa sa samo 20l vode. Francuski sistem zajedničkih tuševa usvojile su druge vojske, zatvori, internati i javna kupatila.

Prvi tuš u javnom kupatilu postavljen je 1887. godine u Beču. U Francuskoj je javna kupatila i tuševe osnovao Šarl Kazale, prvo u Bordou 1893, a zatim u Parizu 1899. godine.

Početkom 20. veka, industrijska revolucija je donela nove tehnologije i materijale koji su omogućili masovnu proizvodnju tuš kabina. Počele su da se koriste i u javnim prostorima, poput institucija, fabrika i bolnica.

Do današnjih doba

Danas, tuš kabine su postale nezamenjiv deo modernih domova i hotela širom sveta. Dolaze u različitim stilovima, veličinama i materijalima, od klasičnih staklenih kabina do luksuznih hidromasažnih tuševa. Sa napretkom tehnologije, dodaci poput LED osvetljenja, digitalnih kontrola temperature i audio sistema postaju sve popularniji. Takođe, trend ekološke osvešćenosti je doveo do razvoja vodenih sistema koji troše manje vode, čime se smanjuje ekološki uticaj tuširanja.

Tuš kabine - pogledaj cene

Istorija tuš kabina je priča o evoluciji higijene i udobnosti kroz vekove. Od primitivnih konstrukcija do savremenih rešenja, tuš kabine su neprestano napredovale kako bi zadovoljile potrebe i estetiku korisnika. Danas, tuš kabina predstavlja spoj funkcionalnosti, stila i tehnoloških inovacija koje čine od kupanja ne samo nužnost, već i užitak.